“Toen ik werd gevraagd mee te doen met Ik pas begon ik eerst allerlei smoezen te verzinnen. Het kwam deze maand slecht uit vanwege feestjes, bijvoorbeeld. En ik drink toch niet zoveel dat een alcoholvrije periode nodig is. De vraag ‘hoeveel alcohol drink jij?’ vond ik wel erg direct. Maar ineens besefte ik dat ik dat ook aan mijn patiënten vraag. En dat ik net zo reageerde als zij wanneer ik hun voorstel minder te drinken. Ik ben diabetesverpleegkundige, maar werk ook veel met patiënten met een hoge bloeddruk of met hart- en vaatziekten. Samen werken we aan leefstijlverbeteringen. Daarbij vraag ik best veel van patiënten. Dus ik heb mezelf ernstig toegesproken en me aangemeld.
Ik drink normaal gesproken niet doordeweeks, dat scheelt. Maar in het weekend trek ik wel graag een flesje wijn open. Vooral als ik met m’n man iets leuks kook – de kinderen helpen dan ook mee, gezellig met z’n allen in de keuken en daarna lekker eten. Daar hoort wijn bij, voor mij. Ik heb voor het eerste weekend maar vast een beetje mooie fles biologisch appelsap gekocht. Gelijk lekker gezond.
Toen ik aankondigde dat ik 30 dagen geen alcohol zou drinken, zei mijn man: ‘Ik doe mee.’ Ik verwachtte dat hij tegen het weekend misschien zou terugkrabbelen, maar nee! Het helpt mij enorm dat hij meedoet. Ook op het werk is het fijn dat we met een groep zijn. Uit mezelf had ik dit nooit gedaan.
Er komen wel wat vragen in mij op. Wanneer is het begonnen dat ik in het weekend een borreltje neem ter ontspanning? Hoe deed ik dat vroeger eigenlijk? En ik hoorde dat de Fransen bij het eten altijd maar één glas wijn nemen, waarom vind ik het lastig om het bij één glas te houden? Misschien vind ik hier in de loop van de maand wel antwoorden op.”
tekst: metgeenpen.nl