“De buitenwereld zou me vast sportief noemen: ik doe alles op de fiets, ook woon-werkverkeer. Dat is sneller in de stad, maar of het ook gezond is langs al die drukke wegen vol fijnstof …? Ik ben benieuwd of ik na 30 dagen zonder alcohol misschien gemakkelijker 30 kilometer per uur fiets, in plaats van 25. Ik denk best dat ik me fitter ga voelen.

Niet dat ik nou zoveel drink, maar ik ben wel gewend dagelijks twee of drie drankjes te nemen. Mijn vrouw is Française, dus sinds ik haar ken drinken we bij het avondeten een glas wijn, dat is cultureel bepaald. Ik begon deze alcoholvrije periode met water bij het eten, maar ik miste een smaakje. Daarom ben ik op appelsap overgestapt. ’s Avonds drink ik normaal gesproken nog graag een whisky. En dan heb je natuurlijk weleens een dinertje of een borrel. Al valt het wel mee hoe vaak. Ik speel viool in een orkestje, maar naar de repetities komen we met de auto omdat iedereen ver weg woont. Dus dan wordt er niet gedronken. Na een uitvoering is er wel altijd een borrel, maar er staat deze maand geen uitvoering op het programma. Wat wel in mijn agenda staat is een familiediner, georganiseerd door een nicht. Haar kennende wordt daar champagne gedronken, dus ik heb haar maar alvast verteld dat ik meedoe met Ik pas. Vond ze wel grappig.

Ik heb nog niet direct mensen zover gekregen dat ze de uitdaging ook aangaan. Er informeerde al wel een patiënte of ik niet meedeed – mijn hoofd staat niet op de poster. De volgende keer vraag ik haar of zij ook meedoet.

Een grote uitdaging is het overigens niet voor mij: niet lang geleden, toen mijn kinderen nog thuis woonden, heb ik al eens een paar weken geen alcohol gedronken voor een weddenschap. Ik geloof zelfs dat ik die gewonnen heb.”

tekst: metgeenpen.nl